PRAWOMOCNA WYGRANA W SA WARSZAWA!
Szanowni Państwo,
Z przyjemnością informujemy, że Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny, w składzie SSA Katarzyna Polańska-Farion, wyrokiem z dnia 7 grudnia 2022 r. w sprawie o sygnaturze I ACa 333/22 przeciwko mBank S.A. z siedzibą w Warszawie (poprzednik prawny BRE Bank S.A. z siedzibą w Warszawie), na skutek apelacji pozwanego od korzystnego w całości dla kredytobiorców wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie, III Wydział Cywilny z dnia 29 grudnia 2021 r. (sygn. akt. I instancji: III C 3027/20) ustalającego nieważność Umowy o Kredyt Hipoteczny dla osób fizycznych „MULTIPLAN” indeksowanej do CHF, zawartej w 2009 roku i zasądzającego dochodzone należności
ZMIENIŁ zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddalił powództwo co do kwoty po 18 656,78 PLN z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz co do odsetek za opóźnienie od pozostałych zasądzonych kwot od 29 stycznia 2021 roku do 6 lipca 2021 roku, oraz w ten sposób, że obniżył należny powodom zwrot kosztów procesu do kwot po 5577 PLN.
Sąd ODDALIŁ apelację w pozostałej części oraz zasądził od pozwanego na rzecz każdego z powodów po 2916 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
Sąd Apelacyjny uznał, iż apelacja strony pozwanej po części zasługiwała na uwzględnienie. Sąd podzielił ustalenia faktyczne, które legły u podstaw zaskarżonego orzeczenia. Nie znalazły uzasadnienia argumenty, które strona pozwana podnosiła w apelacji by podważyć podstawę faktyczną.
Jeżeli chodzi o przesłankę o zasadności roszczenia ustalającego jak i roszczenia restytucyjnego, Sąd Apelacyjny stanął na stanowisku, iż mechanizm indeksacyjny był dopuszczalny na gruncie art. 69 ust. 1 Prawa Bankowego, co zresztą ostatecznie zaakceptował ustawodawca. Natomiast sposób zastosowania tejże indeksacji w niniejszym przypadku zweryfikował Sąd w zaskarżonym wyroku, ocenę na gruncie art. 385 [1] Kodeksu Cywilnego należy podzielić.
Umowa przewidywała przeliczenia dokonywane według niesprecyzowanych kryteriów, a ewentualne, potencjonalne zagrożenia związane z systemem indeksacji, istotne dla całościowej oceny opłacalności przez powodów transakcji, ograniczone zostały do formalnego odebrania oświadczenia o pouczeniu o ryzyku.
Niewątpliwie można uznać, że pozwany dysponował większą wiedzą i środkami umożliwiającymi mu ocenę realnego ryzyka kursowego.
Jeżeli uznać te postanowienia za składające się na mechanizm indeksacyjny za niedozwolone pojawia się problem skutków i tutaj również odwołując się do szeroko wypracowanego już orzecznictwa TSUE można powiedzieć, że umowa nie może obowiązywać przy eliminacji z niej postanowień niedozwolonych, powinna obowiązywać bez jakichkolwiek zmian. Jeżeli wymagałaby wprowadzenia takich zmian to konieczna byłaby tutaj zgoda obu stron.
Jeśli analizowane zatem klauzule potraktować w całości jako dotyczące przedmiotu umowy to ich usunięcie musi prowadzić do upadku umowy.
Sąd Apelacyjny podzielił wykładnie orzecznicze, które wskazują, że w polskim porządku prawnym nie ma takich przepisów dyspozytywnych, które mogłyby znaleźć zastosowanie.
Sąd wskazuje, że w orzecznictwie nie wyklucza się żądania zwrotu także innych opłat oprócz rat odsetkowo-kapitałowych, jednak w tej sprawie nie było podstaw do stwierdzenia, że trwała bezskuteczność umowy kredytowej uzasadnia zwrot świadczeń uiszczonych tytułem składek ubezpieczeniowych.
Opierając się zatem na samych dokumentach kredytowych można przyjąć, że zasadą regulaminową było zawarcie umów ubezpieczenia z wybranym przez powodów kontrahentem oferującym usługi na rynku ubezpieczeniowym, a w powiązaniu tych umów z kredytem nadano charakter jedynie funkcjonalny zakładając przelew raty wraz z ubezpieczenie, wskazaniu banku jako beneficjenta, które było dobrowolną bądź obowiązkową formą zabezpieczenia spłaty kredytu.
Powodowie nie skorzystali z możliwości wyboru kontrahenta na rynku, wybrali wariant ubezpieczenia proponowany przez bank w ramach umów generalnych.
Nieważność umowy kredytowej nie skutkowała automatycznie powstaniem podstaw do obciążenia powodów kosztami składki ubezpieczeniowej. Porozumienia w tym zakresie, choć zostały zawarte w dokumencie umowy kredytowej, leżały poza stosunkiem kredytowym.
Sąd Apelacyjny zmienił wyrok w ten sposób, że oddalił powództwo o zapłatę części należności głównej dotyczącej świadczeń ubezpieczeniowych oraz odsetek ustawowych za opóźnienie co skutkowało akcesoryjnym zmianom o kosztach procesu.
W pozostałym zakresie apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu, o kosztach orzeczono zgodnie z zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów.
Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadzi Beata Strzyżowska radca prawny
