NOWY WYROK TSUE WS DIESELGATE

NOWY WYROK TSUE WS. DIESELGATE: ODSZKODOWANIE OD PRODUCENTA NA PODSTAWIE PRZEPISÓW DYREKTYWY O HOMOLOGACJI AUTA!

Szanowni Państwo,

uprzejmie informujemy, iż dnia 21 marca 2023 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał w trybie prejudycjalnym nowy wyrok w którym wskazał wprost, że nabywcy pojazdu silnikowego wyposażonego w niedozwolone oprogramowanie przysługuje odszkodowanie od producenta, w przypadku gdy takie urządzenie wyrządziło nabywcy szkodę (sygn. akt C-100/21).

Do wydania wyroku doszło po zadaniu pytania prejudycjalnego przez sąd niemiecki, czy właściwe przepisy dyrektywy 2007/46 ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych (zwanej dalej „dyrektywą ramową”) w związku z rozporządzeniem nr 715/2007, należy interpretować w ten sposób, że chronią one szczególne interesy indywidualnego nabywcy takiego pojazdu, czy też jedynie interes ogólny w postaci czystego środowiska.

Odpowiadając na zadane pytanie TSUE po raz kolejny wskazał, że oprogramowanie fałszujące wskaźniki emisji tlenków azotu (NOx), jest urządzeniem zabronionym w świetle rozporządzenia nr 715/2007 w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych.

Kluczowe znaczenie ma fakt, iż w odniesieniu do interesów chronionych przez rozporządzenie nr 715/2007, oprócz ogólnego celu polegającego na zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony środowiska naturalnego, Trybunał wziął pod uwagę interes indywidualny związany z homologacją pojazdów silnikowych.

W tym względzie Trybunał przypomniał, że zgodnie z dyrektywą ramową homologacja może zostać udzielona tylko wtedy, gdy typ pojazdu jest zgodny z przepisami dotyczącymi emisji zanieczyszczeń. Zgodnie z zaś z dyrektywą ramową, producenci pojazdów po uzyskaniu homologacji są zobowiązani do wydania świadectwa zgodności indywidualnemu nabywcy pojazdu. Tak więc świadectwo zgodności pozwala chronić indywidualnego nabywcę pojazdu przed niedopełnieniem przez producenta spoczywającego na nim obowiązku wprowadzania do obrotu pojazdów zgodnych z rozporządzeniem nr 715/2007.

Rozważania te doprowadziły Trybunał do wniosku, że dyrektywa ramowa ustanawia bezpośredni związek między producentem samochodów a indywidualnym nabywcą pojazdu silnikowego, mający na celu zagwarantowanie temu ostatniemu, że pojazd jest zgodny z odpowiednimi przepisami Unii. W konsekwencji Trybunał stwierdził, że przepisy dyrektywy ramowej w związku z przepisami rozporządzenia nr 715/2007 chronią – oprócz interesów ogólnych – interesy indywidualnego nabywcy pojazdu silnikowego w stosunku do producenta, w przypadku gdy pojazd jest wyposażony w niedozwolone oprogramowanie.

Trybunał wskazał jednocześnie, że ustawodawstwo krajowe nie może czynić praktycznie niemożliwym lub nadmiernie utrudnionym uzyskania odpowiedniego naprawienia szkód wyrządzonych nabywcy, pozwalając na zaliczenie korzyści z użytkowania auta na poczet odszkodowania.

Wyrok TSUE z dnia 21 marca 2023 r. ma przełomowe znaczenie dla poszkodowanych w aferze dieselgate. TSUE wywodzi bowiem podstawę prawną roszczeń producenta już nie tylko z ogólnych przepisów o odpowiedzialności odszkodowawczej, ale też z dyrektywy, której celu upatrywano dotychczas w utrzymaniu czystości środowiska naturalnego. Rozstrzygnięcie daje więc poszkodowanym kolejne argumenty w sporach z producentami aut instalującymi niedozwolone oprogramowanie. O dalszych rozstrzygnięciach TSUE w sprawie afery, Kancelaria informować będzie na bieżąco.

Przemysław Nowaczyk, adwokat

dieselgate@strzyzowska.com