NIEWAŻNOŚĆ UMOWY PKO BP S.A. (DAWNY NORDEA BANK)

Szanowni Państwo, 

Z przyjemnością informujemy, że Sąd Okręgowy w Warszawie, III Wydział Cywilny w składzie SSO Rafał Szmidt, wyrokiem z dnia 20 maja 2022 roku, wydanym w sprawie prowadzonej pod sygn. akt: III C 590/20 przeciwko PKO BP S.A. o ustalenie i zapłatę, USTALIŁ, że zawarta w 2006 roku między stronami umowa Kredytu Hipotecznego do CHF jest NIEWAŻNA, i zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 256 225,11 PLN oraz 243 993,76 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od obu kwot od dnia 16 marca 2022 r. do dnia zapłaty. 

Sąd w CAŁOŚCI obciążył również pozwanego kosztami postępowania, ich wyliczenie pozostawiając referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się wyroku.  

Sąd w ustnych motywach rozstrzygnięcia bardzo obszernie omówił kwestię STATUSU KONSUMENTA, bowiem był to główny zarzut ze strony banku.

Sąd podkreślił, że posiadanie przez powódkę kilku nieruchomości nie ma znaczenia i nie przesądza o tym, jakoby powódka miałaby być przedsiębiorcą. Sąd uznał, że zakup nieruchomości stanowiło lokatę kapitału. Podkreślił również, że fakt, że powódka była osobą medialną i rozpoznawalną nie ma znaczenia dla sprawy, bowiem czynność zawarcia umowy kredytu nie była związana z aktywnością zawodową powódki, podzielając w tym zakresie w pełni argumentację kancelarii.

Sąd w sprawie pochylił się także nad kwestią negocjacji postanowień umownych, które w ocenie banku, z uwagi na rozpoznawalność strony powodowej miały mieć miejsce.

W ocenie Sądu, takich negocjacji faktycznie nie było, bowiem można o nich mówić tylko wtedy, gdy konsument został należycie pouczony o takiej możliwości oraz z niej skorzystał. W przedmiotowej sprawie nie miało to miejsca. 

Dla Sądu nieistotne było również to, ile umów o podobnym charakterze zostało zawartych przez powódkę (nie był to bowiem jedyny kredyt powódki powiązany z walutą CHF), zaś znaczący jest stan świadomości konsumenta z chwili zawierania danej umowy kredytu.  

Sąd wskazał również, że powódka nie została należycie poinformowana i uświadomiona odnośnie kwestii dotyczącej ryzyka kursowego z jakim może się zmierzyć w zakresie oferowanego przez bank kredytu.  

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Sądu, NIEWAŻNOŚĆ UMOWY wynika z jej SPRZECZNOŚCI Z PRZEPISAMI PRAWA, a w szczególności na braku oznaczenia w umowie udzielonej kwoty kredytu, a także z uwagi na występujące w niej klauzule abuzywne, między innymi jednostronne ustalanie kursu przez bank.  

Sąd w całości uwzględnił zatem wysokość dochodzonego przez powódkę roszczenia. Odnośnie odsetek, Sąd uznał, że należało je naliczać od dnia złożenia przez powódkę, przed sądem, oświadczenia o świadomości skutków ustalenia nieważności.  

Wyrok jest nieprawomocny. 

Sprawę prowadzi Beata Strzyżowska radca prawny oraz Agata Nawrot radca prawny.