JEDZIEMY DO LUKSEMBURGA! NOWE PYTANIA PREJUDYCJALNE WS WIBORU!

Szanowni Państwo,

z radością informujemy, że koniec tygodnia przyniósł Kancelarii fenomenalną wiadomość!  Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie II Wydział Cywilny (sygn. akt II C 1440/24, SSO Adam Jaworski) w sprawie naszych Klientów dotyczącej kredytu złotowego oprocentowanego stawką WIBOR przeciwko Powszechnej Kasie Oszczędności Bank Polski S.A., której przedmiotem postępowania jest pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, postanowieniem z dnia 30 czerwca 2025 roku zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z nowymi pytaniami prejudycjalnymi dotyczącymi WIBOR-u, których treść znajdą Państwo poniżej: 

"1) Czy wynikająca z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zasada wykładni prawa krajowego zgodnie z prawem Unii wymaga dokonania rozszerzającej interpretacji przepisu takiego jak art. 840 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, aby objąć określonymi w nim podstawami pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym wydany przez sąd na podstawie obowiązującego do 7 listopada 2019 r. art. 485 § 3 k.p.c., jeżeli podstawą zgłoszonego przez konsumentów żądania pozbawienia wykonalności nakazu zapłaty jest zarzut, że umowa kredytu zawiera nieuczciwe warunki umowne, a pozwani – mimo odebrania odpisu nakazu zapłaty – nie wnieśli w ustawowym terminie zarzutów od tego nakazu?

- w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1:

2)Czy art. 4 ust. 2 in fine dyrektywy Rady nr 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że warunek umowy kredytu – zawartej z konsumentem przed wejściem w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r.1 – wprowadzający klauzulę zmiennego oprocentowania, której elementem jest wskaźnik referencyjny WIBOR, można uznać za wyrażony „językiem prostym i zrozumiałym” w przypadku, gdy jednocześnie:

- bank poinformował kredytobiorcę, że na wysokość zmiennego oprocentowania składa się marża i wskaźnik referencyjny;

- bank nie poinformował kredytobiorcy, w jaki sposób i przez kogo wskaźnik referencyjny jest ustalany ani jak kształtowała się jego wysokość w latach poprzednich;

- umowa w zakresie wskaźnika referencyjnego odsyła do zewnętrznego serwisu informacyjnego, do którego konsument nie ma zagwarantowanego dostępu przez cały okres kredytowania oraz okres po wygaśnięciu umowy, gdy może powoływać się na uprawnienia wynikające z zamieszczeniu w niej nieuczciwych warunków?

3) Czy art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady nr 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że warunek umowy kredytu zawartej z konsumentem – określający, że czynnikiem wpływającym na zmianę wysokości oprocentowania jest wskaźnik referencyjny WIBOR, który w dniu zawarcia umowy kredytu przez strony nie był regulowany przez przepisy prawa powszechnie obowiązującego, ale był ustalany przez podmiot trzeci, nie poddany instytucjonalnemu nadzorowi, przy czym bank udzielający kredytu miał pośredni wpływ na

wysokość tego wskaźnika – powoduje znaczącą nierównowagę praw i obowiązków stron umowy ze szkodą dla konsumenta?

- w przypadku odpowiedzi pozytywnej na powyższe pytania:

4) Czy art. 6 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady nr 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że w przypadku uznania warunku określającego zmienną stopę procentową za nieuczciwy ze względu na odniesienie do wskaźnika referencyjnego WIBOR, możliwe jest dalsze związanie stron umową kredytu przy przyjęciu, że jest to kredyt z oprocentowaniem stałym w wysokości wskazanej w umowie stałej marży banku, czy też konsekwencją braku związania konsumenta uznanym za nieuczciwy warunkiem określającym zmienną stopę procentową jest konieczność uznania umowy za nieważną ex tunc?"

Zawarta przez Klientów umowa kredytu generowała znaczne ryzyko ekonomiczne, wobec czego raty kredytu systematycznie rosły, aż osiągnęły taki poziom, którego Klienci nie byli w stanie spłacać w wyznaczonych przez bank terminach.

W obliczu trudnej sytuacji finansowej, Klienci rozważali sprzedaż kredytowanej nieruchomości. Wkrótce skontaktował się z nimi pośrednik w transakcjach nieruchomościami, który poinformował, że znalazł zainteresowanego nabywcę. Według zapewnień pośrednika, część ceny miała zostać sfinansowana ze środków własnych kupującego, a reszta przez instytucję finansową. W efekcie, strony podpisały przed notariuszem przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości oraz oświadczenie o ustanowieniu hipoteki na rzecz instytucji finansowej. Na etapie finalizacji transakcji, kupujący niespodziewanie się wycofał, a kontakt z pośrednikiem został nagle zerwany. Finalnie okazało się, że cała transakcja była oszustwem!

W wyniku tego oszustwa, syndyk działający na rzecz instytucji finansowej pozwał naszych Klientów o zapłatę kwoty odpowiadającej wartości zabezpieczenia hipotecznego.  Równocześnie, wobec pojawienia się zaległości w spłacie kredytu, bank pozwał kredytobiorców o zapłatę całej wymagalnej zaległości wynikającej z umowy kredytu. Co jest szczególnie skandaliczne, bank nie dołączył do pozwu skierowanego przeciwko kredytobiorcom oświadczenia o wypowiedzeniu umowy kredytowej, ani dowodu jego doręczenia Klientom! Bank nie wykazał również, aby podjął procedurę wymaganą na gruncie przepisu art. 75c ustawy Prawo bankowe.

Pomimo tego, w 2018 roku Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie wydał przeciwko kredytobiorcom nakaz zapłaty, zobowiązując ich do uregulowania całej kwoty wymagalnego zadłużenia wobec banku.

Niestety, z powodu braku rozeznania w skomplikowanych kwestiach prawnych oraz trudnej sytuacji życiowej i finansowej,  Klienci nie zaskarżyli w terminie w.w. nakazu zapłaty. Wobec tego, nakaz zapłaty się uprawomocnił, a następnie na wniosek banku wszczęta została przeciwko Klientom egzekucja.

Mamy nadzieję, że na gruncie omawianej sprawy, Klienci uzyskają pozytywne rozstrzygnięcie, które zakończy tą przykrą i niesprawiedliwą historię.

Z niecierpliwością czekamy na szybką reakcję TSUE oraz prokonsumencką wykładnię przedmiotowych pytań, co pozwoli ochronić konsumentów znajdujących się w podobnych sytuacjach!

Sprawę prowadzi Julia Szulczyk adwokatka

Jeśli mają Państwo kredyt oprocentowany stawką WIBOR, zachęcamy do przesłania nam Państwa umowy kredytu do analizy na adres mailowy wibor@strzyzowska.com, a my pomożemy Państwu zrozumieć jej zapisy i sprawdzić, czy nie zostały naruszone Państwa prawa i interesy.

Zapraszamy Państwa również do skorzystania z naszej NIEODPŁATNEJ INFOLINII KONSUMENCKIEJ TEL: 780 04 21 26, czynnej od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 – 16:00 oraz NIEODPŁATNEJ SKRZYNKI MAILOWEJ: porada@strzyzowska.com.  Czekamy na Was!

Beata Strzyżowska radca prawny